Monday, February 25, 2013

മനസ്സിന്റെ മൊഴികൾ

കവിത
ദിവ്യാദേവകി












ടഞ്ഞു വേർപെട്ട മനസ്സ്‌
മൗനമായി ചിലത്‌ മൊഴിയുന്നുണ്ട്‌.

ഒരിക്കൽ നീ ചുംബിച്ച്‌ ചെമപ്പിച്ച ചുണ്ടുകൾ,
കനംവെച്ച്‌ കത്തുന്നുണ്ടിപ്പോഴും.

നിൻ വിരൽത്തുമ്പിൽ നാണം വിരിഞ്ഞ
പൊക്കിൾച്ചുഴിയിലെ നനവ്‌,
കടൽക്കനം വെച്ചിരമ്പുന്നുണ്ടിപ്പോഴും.

ഓർത്താലൊരിത്തിരിനേരം കനവുകണ്ട,
നിലാവിരി മാഞ്ഞുപോയെങ്കിലു-
മിറയത്ത്‌ ചെരുകിവെച്ച സ്നേഹം
കൈയ്യെത്താദൂരത്തായ്‌ മച്ചേറിയിരുപ്പുണ്ട്‌

ചെത്തിപൂത്തില്ലെങ്കിലും നടവഴികൾ
മടങ്ങിവരാൻ കാത്തുകിടപ്പുണ്ട്‌.

കൊഴിഞ്ഞിലത്തുമ്പുകളാൽ മൂടും വഴികളിൽ,
നീ മറന്നുവെച്ച പാദമുദ്രകളുണ്ടിപ്പോഴും.

ഇടയിലേപ്പോഴോ മറുകരം പിടിച്ചു നീ
-യകന്നുപോകുമ്പോൾ, കയ്യാല മറവിലെ
ഒരിത്തിരി മണ്ണിനെ നനച്ചെന്റെ കണ്ണുകൾ.

കാലം തെറ്റിപ്പെയ്യുമീ മഴയിൽ
ഞാനൊന്നായൊഴുകി പോയെന്നാകിലും
ഒഴുകിവഴുക്കുമീ പാടവരമ്പിൽ നിൻ
കാലിടറാതിരിക്കട്ടെ,തോഴാ...

O


 

4 comments:

  1. കൊള്ളാം, അവസാന വരികള്‍ മനോഹരം..

    ReplyDelete
  2. നന്നായിട്ടുണ്ട്

    ReplyDelete
  3. "ഇടയിലേപ്പോഴോ മറുകരം പിടിച്ചു നീ
    -യകന്നുപോകുമ്പോൾ, കയ്യാല മറവിലെ
    ഒരിത്തിരി മണ്ണിനെ നനച്ചെന്റെ കണ്ണുകൾ.

    കാലം തെറ്റിപ്പെയ്യുമീ മഴയിൽ
    ഞാനൊന്നായൊഴുകി പോയെന്നാകിലും
    ഒഴുകിവഴുക്കുമീ പാടവരമ്പിൽ നിൻ
    കാലിടറാതിരിക്കട്ടെ,തോഴാ..".........READ THE POEM AFTER DELETING THESE LINES.......KRISHNAKUMAR.M

    ReplyDelete

Leave your comment